Bakayoko moet kiezen tussen Ivoorkust en België: 'Als tussen mijn moeder en vader'
Johan Bakayoko moet snel een keuze zien te maken voor het nationale team van Ivoorkust of België. De nog altijd pas 19-jarige PSV'er is door Domenico Tedesco geselecteerd voor de voorselectie van De Rode Duivels, maar vanuit Afrika heeft hij nog geen geluiden gehoord. De aanvaller maakt een stormachtige ontwikkeling door in Eindhoven, en is dankbaar voor de kansen die hij krijgt onder trainer Ruud van Nistelrooij.
Bakayoko bracht een groot gedeelte van zijn jeugd door in Ivoorkust, alvorens naar België te verhuizen. Hij stelt dat een keuze er een zal zijn tussen zijn 'vader en moeder'. "Van de bondscoach van Ivoorkust heb ik nog niet gehoord of er plannen met mij zijn", zo vertelt de goedlachse Bakayoko tegen het Eindhovens Dagblad. "Als die er zijn, wordt het een ontzettend moeilijke keuze. Het mooie is dat ik me ondertussen volledig kan richten op PSV en hier alles heb wat mijn hartje begeert. Ik ben enorm dankbaar dat ik voetballer mag zijn en hier in Eindhoven mezelf mag laten zien."
Paris Saint-Germain had in de afgelopen transferwindow nog 15 miljoen euro voor hem over. PSV sloeg dat af. Logisch, zou je zeggen, want trainer Ruud van Nistelrooij moest met het vertrek van Cody Gakpo en Noni Madueke naar de Premier League al genoeg aanvallende impulsen inleveren. 'In het voetbal kun je in een paar weken de held zijn en kort daarna weer het tegenovergestelde", aldus Bakayoko. "Voor mij was het een heel belangrijke vorm van waardering, dat PSV me deze winter niet liet gaan. Daaraan zie je dat de club het echt serieus meent met me. Ik ben hier ook nog lang niet klaar en kan nog zoveel leren van veel spelers."
Bescheiden als hij is, stelt hij niet een basisplek te hebben of te hebben verdiend. "Bij PSV moet je je namelijk elke dag en elke wedstrijd bewijzen. Altijd, overal. Onze trainer brengt die boodschap goed over. Ik heb het geluk gehad dat ik lang met hem mocht werken, vanaf de jeugdelftallen."
Ook met Ibrahim Sangaré trekt hij veel op. "Hij is zoveel meer dan een collega, maar dat geldt ook voor Olivier (Boscagli, red.) en een aantal anderen. Dat ik in deze fase van mijn carrière met hen samen mag zijn, is een groot geschenk. Het zijn niet alleen goede voetballers die alles geven voor hun sport, maar met hen in de buurt kun je ook als mens groeien. Ik heb nog een hele toekomst voor me, maar koester ook wat ik nu al heb. Dit is wat ik vanaf de eerste keer met een bal aan de voet altijd heb gewild."